Ol nar’ını eyleme boş,üfle ney-e inleye,
Bülbül kanat çırpar ola,gül ola-ki dinliye,

Her bir akım ayrı seda, verir olur der cana,
Düşer olur kalbe sesi , ateşim-le yan diye.

Der olursun duya bende, yanış-ımın tadı var,
Mesaj eyler Ney-se sana,bülbül güle yan diye.

Sen murada erem dersen üfle Ney-e ses çıkar,
Her çıkan ses yüce gelir, mecnun isen yan diye.

Ben neyim-ki ne olmuşum,Ney yanarak öl diyor,
Yanmak sana olmaz derman,makberine gel diye.

Kul Remzisin yandım dersin, bile neyle gülersin .
Neyzen-misin söyle nesin , bu yanışın kim diye.