Dökülürken bir ağacın, bilir isem yaprakları
Her varışta yere doğru, sarar elbet toprakları

Can gövdeden geçmiş ola, damarımdan uçmuş ola
Sağa sola hüzün vere, sarar iken toprakları

Susuz kaldım sulan demez, kurur artık meyve vermez
Döker rüzgar boyun eğmez, sarar iken toprakları

Zamanını yaşamadan, dökülürken can bulmadan
Dosttan haber hiç almadan, sarar iken toprakları

Düşmüş arık geri dönmez, acılara bir bir gülmez
Düşmanına fırsat vermez, sarar iken toprakları

Geldi sonu bunu bilir, itirazsız yolun alır
Kul Remzi’de yalnız kalır, sarar iken toprakları