Bir çare bu gönül, yanar dururken 
Feryadın nedir ki diyen olmuyor,
Dalları yeşermiş köken korurken
Bitiyor ömürse, zaman kalmıyor

Dün ile bugünde, neler var idi
Neresi bol idi neresi dar idi
İlahi bu yola, kimler yar idi?
Tutuver elinden, zaman kalmıyor

Secdede aşk ile al sen nar’ını
Bulursun içinde ehli kar’ını
Alıp ta gidemen malını
Hayrına eyle ki zaman kalmıyor

Zevk ile sefaya sakın aldanma!
Nefsine kapılıp şirke boyanma
Unutup kendini gam’a bulanma
Sermeyan topla ki zaman kalmıyor

Kul remzi daima şükrü bilensin
Beşersin nefsini yere serersin
İmanla gelipte cennet göresin
Bak şafak söküyor zaman kalmıyor