Konyaspor, FB karşısında kelimenin tam anlamıyla hezimeti yaşadı. 5-1
Bu takımın bu oyun anlayışıyla bu kadro düzeniyle zaten bir şey yapması da beklenmezdi.
Evet, kalecimiz Serkan kırmızı kart cezalısıydı, yedek kalecimiz Ertuğrul beceriksizdi ama Kalede Serkan da olsaydı, bu oyun anlayışıyla FB’ye yine de yenilirdik..
Sahada bir tek Skubiç’in gayreti ve azmi vardı ve attığımız gol de onun şutundan Serdar Aziz’in kendi kalesine vurmasından gelmişti.
Sahada ne yaptığını bilmeyen, ne oynadığını bilmeyen bir takım görüntüsü vardı.
Kenarda da hocamız Aykut, kulübesinde düşüncelere dalmış, oturuyordu.. Saha kenarına gelip takımı ateşlemesini beklemiyordum. Çünkü, O’nda böyle bir çabayı hiçbir maçta  görmedim.
Senin elinde Şengelya diye bir oyuncu varken, niye onunla oyuna başlamıyorsun da ikinci yarıda oyuna alıyorsun? Niye Bayiç’i 80’nci dakikada oyuna sokuyorsun.. Ayağına  top değmeden oyunu tamamladı..
Fenerbahçe, Konyaspor karşısında adeta “ter idmanı” yaptı.. Birilerinin bu oyun anlayışından utanması lazım. Konyaspor, kimsenin “marabası” değildir.
Bu oyun anlayışıyla önümüzdeki hafta sahamızda Gençlerbirliği’ni yenebilecek miyiz? Umudum yok ama inşallah yeneriz diyorum. Zira işimiz, inşallah’la maşallah’a kaldı.