Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)

Deliyim

Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)

Ben-ki aşkın ile oldum divane,
Sevdim seni, der olurum deliyim,
Geldiğim yer, azap dolu bir hane,
Sarhoş değil, ben ola-ki deliyim.
 
Düştüm dağlar, ötesinde yollara,
Sordum seni,  her Müslüman kullara,
Sen düşürdün, beni dilden dillere,
El dilinde, sorgulanan deliyim.
 
Kerem, aslı için yandı tutuştu,
Senin için, yanmak bana yakıştı,
Sen yaktıkça yaralarım pekişti,
Gözyaşım-da, arayan bir deliyim.
 
Seni bulmak, ola benim kararım,
Ovalarda, sahralarda ararım.
Delilikte olmaz benim zararım,
Senin için seyyah olan deliyim.
 
Düşlerimde arar oldum bulamam,
Sensiz olan, hiçbir yerde duramam,
Ar eyledim, kimselerden saramam,
Hep cevapsız kalmış olan deliyim.
 
Kul remziyim, aşk Nar-ıyla yanmışım.
Bile Nar-ı Rahman deyip almışım,
Bir hayırsız uğruna-da yanmışım,
Kara toprak saran, mecnun deliyim.

Yazarın Diğer Yazıları