Çağdaş Atan'ın sürpriz formasyonları neden işlemedi? Karagümrük maçının detaylı taktik analizi

TÜMOSAN Konyaspor, yeni teknik direktör Çağdaş Atan yönetimindeki ilk maçında sahaya modern futbolun gerekliliklerine uygun, geçişleri güçlü, genişlik kullanan ve dinamik bir oyun planıyla çıktı. Kağıt üzerinde her şey olması gerektiği gibiydi. 4-1-3-2 ve 3-1-2-4 arasında yapılan geçişler, ikinci bölgede 4-4-2 savunma yapısı ve top kayıplarında 5-3-2’ye dönen kompakt bloklar, ligin üst düzey takımlarının oynadığı modele oldukça yakındı. Ancak Karagümrük karşısında ortaya çıkan tablo, planın doğru fakat bunu uygulayacak kadro profilinin yetersiz olduğunu açık biçimde gösterdi.

Çağdaş Atan’ın hücum başlangıçlarındaki 3-1-2-4 yerleşimi, topu öne taşımak için alan yaratmayı hedefliyordu. Fakat beklerin hücuma yoğun şekilde çıkmasıyla savunma hattı geniş alanlar bıraktı ve Karagümrük’ün tam da istediği derin boşluklar oluştu. 4-1-3-2 düzeninde tek pivotun önünde üç ofansif profil bulunması, savunmanın önündeki koruma kalkanını tamamen zayıflattı. İlk yarıda gelen iki gol de bu kırılganlığın birebir sonucuydu. Karagümrük savunma arkasına attığı her pasla tehlike üretirken, Konyaspor stoperleri hem hız hem reaksiyon hem de pas kalitesi bakımından bu tempoyu karşılayamadı.

DEFANS OYUNCULARININ EKSİKLERİ EN BELİRLEYİCİ NOKTA OLDU! 

Teknik Direktör Çağdaş Atan’ın maç sonrası yaptığı “üç stoperimiz yoktu” açıklaması aslında planın neden çöktüğünü özetleyen en net cümleydi. Konyaspor’un savunma hattı modern oyunun istediği fizik, sertlik ve pas kalitesi seviyesinin çok gerisinde kaldı. Geriden oyun kurma girişimleri neredeyse her denemede ya yavaşladı ya da rakip tarafından kolayca karşılandı. Bu tablo, savunmanın sadece teknik değil, aynı zamanda mental olarak da yeterli olmadığına işaret etti.

ORTA SAHANIN YUMUŞAK YAPISI OYUNUN DENGESİNİ BOZDU

Konyaspor’un orta sahası bu sezon boyunca tartışılan bir yapıdaydı, ancak Karagümrük maçında bu zafiyet çok daha belirgin hâle geldi. Orta hattın neredeyse tamamının on numara özellikli, yaratıcılığı yüksek fakat temas ve mücadele gücü düşük oyunculardan oluşması, hem savunmada hem hücumda iki yönlü oyun oynamayı imkânsız hale getirdi. Topla oynama yüzdesi yüzde 57 olsa da bu dominantlık oyunu kurma ya da rakibi tehdit etme anlamına gelmedi; daha çok “topu tutma” şeklinde bir üstünlük olarak kaldı.
Geçiş savunmasında yaşanan büyük sorunlar, orta saha oyuncularının rakibe baskı yapmak yerine pozisyonu izlemeyi tercih etmesiyle birleşince, Karagümrük top kazandığı her anda boş koridorlar buldu. Atan’ın yıllardır benimsediği pres ve hızlı geçiş oyunu için gereken sertlik, hız, dayanıklılık ve ikili mücadele gücü bu orta sahada bulunmadığı için plan sahaya tam olarak yansımadı. Bu durum, analistlerin de vurguladığı gibi “oyun fikri ile oyuncu profili arasındaki uyumsuzluğun” en net örneğiydi.

HÜCUMDA ÜRETİM PROBLEMİ: TOP FAZLAYDI, TEHDİT YOKTU

Konyaspor topa fazlasıyla sahip oldu, oyunu genişletmeye çalıştı, kanatları aktif kullandı ve zaman zaman pozisyonlar buldu. Fakat final üçlüsündeki bağlantılar yeterince hızlı ve net olmadığından, üretilen şutlar tehlike seviyesinde düşük kaldı. xG verileri Karagümrük’ün daha az sayıda şutla çok daha etkili pozisyonlara girdiğini gösteriyor. Bu fark, Konyaspor’un oyunu rakip sahaya taşımayı başarsa da rakip ceza sahasını tehdit edemediğinin kanıtı niteliğinde.
Hücum planı teoride doğruydu, fakat uygulamada merkez oyun kurulumundaki zayıflık, son paslardaki yanlış tercihler ve ceza sahası koşularındaki eksiklikler, takımın üretimini tamamen sınırladı.

MELİH’İN DÜŞÜŞÜ TAKIMIN SAVUNMA DİRENCİNİ DÜŞÜRDÜ

Maçın tartışmalı isimlerinden biri olan Melih’in yaşadığı belirgin düşüş, takımın genel direnç seviyesine de olumsuz yansıyor. Sezonun ilk haftalarında agresif, koşan ve pres yapan bir profilde olan Melih, son haftalarda fiziksel ve mental olarak ciddi şekilde gerilemiş durumda. Çağatay’ın orta sahayı tek başına kat edip yaptığı asistte Melih’in pozisyonu izlemekle yetinmesi bu düşüşün çarpıcı bir örneğiydi. 

MENTAL HAZIRLIK VE MOTİVASYON FARKI OYUNA YANSIDI

Karagümrük maçına “kritik galibiyet” gözüyle bakarak sahaya çıktı ve oyunun her anında yüksek motivasyonunu hissettirdi. Buna karşın Konyaspor’un planına inanmasına rağmen uygulamada yavaş kaldığı, reaksiyon anlarında geç kaldığı ve mücadele seviyesinde rakibin oldukça gerisinde kaldığı görüldü. Bu da planın yalnızca teknik açıdan değil, psikolojik açıdan da destek bulamadığını gösterdi.

DEVRE ARASI TAKVİYE ARTIK BİR TERCİH DEĞİL, ZORUNLULUK

Tüm bu tablo, Konyaspor’un devre arası transfer döneminde en az iki stoper ve bir iki yönlü orta saha oyuncusuna kesinlikle ihtiyaç duyduğunu gösteriyor. Hem teknik heyetin hem yönetimin raporlarında bu ihtiyaç çok net şekilde görülüyor. Modern oyunun gerektirdiği hız, fiziksel güç, temas sertliği ve pas kalitesine sahip oyuncular alınmadığı sürece Çağdaş Atan’ın planının sahaya tam anlamıyla yansıması oldukça zor görünüyor.