
Ölüme Yar
Kul Remzi
Suskunluk içinde gelen gözyaşı
Daima derine inenlerdendir.
Sana ki kim ola söyle yoldaşı,
Allah’ı kalbinde bilenlerdendir.
Hoş görü eyleyip takva huyunca
Rahman’dan alıp ta kula verince,
Zikirler içinde boylu boyunca,
Aşk ile Allah’ı bilenlerdendir.
Güneşte kendinin, gölgesi ile,
Binense meçhule giden gemiye,
Sormayıp bir daha, kayıp ne diye,
Kaybını kendinde görenlerindir.
Ölümüm vasfıyla mekan’ı bulup,
Açılan Makbere, sessizce girip
Sorgular gelince cevabı verip,
Kefeni toprağa, serenlerindir.
Kul Remzi der iken, nebi yolunda,
Semadan dökülen, onun nurunda.
Kimi ki der ola kim kime sora,
Şahadet şerbeti içenlerindir,