Son yıllarda, dünyada ve bölgemizde yaşanan acıların, direnişlerin ve zaferlerin gölgesinde, hep birlikte büyük bir mücadelenin içinde bulduk kendimizi. Suriye’nin özgürlüğüne kavuşması, sadece bir halkın değil, tüm mazlumların zaferi oldu.
Ancak bu zaferin ötesinde, bizlere bir başka büyük sorumluluk da yüklenmişti. Filistin ve bütün mazlum coğrafyalarındaki kardeşlerimize olan sorumluluğumuz.
Suriye’nin özgürlüğüne tanıklık ederken, bu topraklarının evlatlarının direnişine şahitlik ettik. Muhacirler, tıpkı bir zamanlar Medine’ye hicret eden sahabeler gibi, ülkemize sığındılar. Biz, Ensar olduk. Ancak ne yazık ki, onlara gösterdiğimiz misafirperverlik, her zaman hak ettikleri şekilde olmadı. Bazı zorluklarla, ayrımcılıklarla karşılaştılar. Bazen ezildiler. Oysa Ensar’ın özüdür, yarım etmek, kardeşini kendi gibi görmektir. Bizler, onlara kucak açtık ama bazen içimizdeki bu kucaklaşma, karanlık önyargılarla engellendi.
Ve Filistin… Filistinli kardeşlerimiz uzun zamandır, işgalin, baskının, zulmün altında. Kudüs, her gün bir adım daha işgal altında alınırken, bizler onları bir an olsun unutmadık. Filistin’in zaferi de hayalini kurduğumuz bir özgürlüktür. Allah, Filistinli kardeşlerimize de köklü ve kalıcı bir nasip etsin. Kudüs’ün özgürlüğü, tüm İslam dünyasının özgürlüğü olacaktır.
Bugün, Şam özgür, yarın inşallah Kudüs de özgür olacak. Zulüm, bir gün mutlaka son bulacak. Bizler de bu büyük mücadelede, yalnızca coğrafi sınırlarımıza değil, kalpten kalbe bir köprü kurarak, özgürlük için akan her damla kanın bedelini unutmamalıyız.
Ensar ve Muhacir kavramlarını, sadece tarih kitaplarında değil, her gün yaşantımızda somutlaştırmalıyız. Allah, bizlere mazlumların yanında olmayı nasip etsin.
