Doğu türkistan sessizliğimiz sahipsizlik mi, güç yetirememek mi?

Siyonizmin zulmü altında ezilen ve yurtlarından çıkarılan Filistinli kardeşlerimiz için boykotlar, eylemler ve filolarla ses yükselttiğimiz gibi, Doğu Türkistan için de bir şeyler yapmamız gerektiğini düşünmeyenimiz çok azdır.

Peki, neden bu konuda bir hassasiyet oluşturamıyoruz?
Ümmetin suskunluğu neden bu meselede daha fazla?
Elbette herkesin bu konuda kendince, mantıklı ya da mantıksız bir cevabı vardır.

Ama gördüğüm şu ki;
Filistinli kardeşlerimiz için yaptıklarımızın onda birini Doğu Türkistan için yapmadık.
Çin mallarını boykot etmek için derneklerimiz, vakıflarımız öncülük edemediler.
Mesela, Anadolu’dan başlayıp Orta Asya’dan geçip Çin’e yürüyerek gitmeyi amaçlayan bir eylem oluşturan sosyal medya fenomenlerimiz olmadı.

“Ekonomik gücü yüksek diye korkudan yapmadık” desem, İsrail mallarını boykot etmekle eşdeğer bir ekonomik yaptırıma sahip olan Çin’den niye korkalım? İsrail’den korkmadık ki…

“Bölgesel dengeler” diyerek diplomatik davranmamız gerekiyor desem; bölgemizde İsrail ile olan diplomasi Çin’le olandan daha önemliyken, İsrail’e tepki gösterip Çin’e göstermemek iki yüzlülük gibi gelmiyor mu size de?

Erkeklerini hapishanelere atan, kadınlarını Çinli zorbaların ellerine bırakan, Müslüman Türk olmaktan başka suçu olmayan bu insanların sahipsizliği hangi korkunun ürünü?

Zulümden kurtulup Türkiye’ye ya da başka ülkelere sığınan; Doğu Türkistan’daki zulmü duyurmak isteyenleri “terörist” diyerek Çin’in talepleri doğrultusunda iade etmenin gerekçesi ne olabilir?

Şahit olduğumuz iki büyük zulüm ve katliam var, ama tepkilerimiz bu zulümlere eşit değil.
“Yaşasın zalimler için cehennem!” demek için zalim mi seçer olduk?

Ümmetin suskunluğunu şikâyet eden bir Ahmed Yasin’imiz yok diye, bu suskunluğu biz de suskunlukla mı karşılayalım?

Evet dostlar, sizce artık bu meseleyi bir düşünme vakti gelmedi mi?
Kardeşlerimiz sahipsiz mi?
Yoksa kardeşlerimizi zalim karşısında savunacak gücümüz mü yok?

Şu ayeti hatırlatmakta fayda var diyerek haftaya kadar sizi Allah’a emanet ediyorum:

“Size ne oluyor da, Allah yolunda ve ‘Ey Rabbimiz! Bizleri halkı zalim olan şu memleketten çıkar, katından bize bir dost ver, bize katından bir yardımcı ver’ diye yalvarıp duran zayıf ve zavallı erkekler, kadınlar ve çocukların uğrunda savaşa çıkmıyorsunuz?”
(Nisa Suresi, 75. Ayet)