Her maçın final olduğu 15 maçlık süreye girdiğimiz dönemde, kaçna fırsatları Rize'de telafi etmek istiyorduk. Takım üzerindeki galibiyet alamama baskısının bir an önce bitmesi için kıvılcım için bir 3 puan lazımdı. Her ne kadar ev sahibi takım bu maçın favorisi gösterilmiş olsa da istek, arzu, mücadele, kazanmaya daha çok ihtiyacı olmak faktörleri ibreyi Tümosan Konyaspor'a çevirmeliydi.
Son dönemde oynanan maçlara baktığımızda bu maçta daha dengeli, topa sadece kendi sahasında değil her bölgede basmaya çalışan son düdüğe kadar mücadele eden, şut deneyen bir Konyaspor gördük. Savunma da garantili oynayan, kalecisiyle uyumlu bir görüntü vardı. Stoper Damjanoviç ve ilk maçına çıkan Polonyalı kaleci Jakup Slowik hatasız oynadı. Cebrail ve Uğurcan'ın bölgelerinden çıkmayıp destek vermeleri ile rakip ataklarda gol izni verilmedi. Verilen net pozisyonlarda ise Slowik gereğini yaptı.
Çaykur Rizespor'da bir önceki hafta 4 gol yediği için daha temkinli ve dikkatli bir oyun ortaya koydu. Sahasında kaybetmek istemeyen bir görüntü çizerken, fırsat kollamayı tercih etti.
Oyuncularımız ellerinden geleni yaptı, zorlu zeminde ev sahibinden daha üstün bir mücadele ortaya koydu. Karşılaşma boyunca 17 şut atan temsilcimiz Tümosan Konyaspor bu şutların 5'inde isabet buldu. Kaleci Gökhan 3 net gol pozisyonunu önledi.
Bu maçta da direkten dönen topumuz oldu. Zeminin büyük bölümü patates tarlası gibiydi. Tüm bahanelere rağmen mutlaka kazanmamız gereken bir maçtı, yine olmadı.
Farkında mıyız? Son 7 lig maçında galibiyete hasretiz. 7 maçtır kazanamıyoruz. Ve son 20 lig maçımızda sadece 2 galibiyetimiz (2-0'lık skorlarla Kasımpaşa ve Kayserispor maçları) var.
Sezon başında taraftarı küstürmeyin, bu kombinelere kimse gelmez diye yazdım, hiç bir önlem aksiyon yapılmadı. Üstüne takıma takviye yerine mevkisinin başarılı oyuncuları bir bir kaybedildi. Neyse geçmiş geçmişte kaldı. Maç maç giderek, kalan 14 maça odaklanma vakti.
Her dönem bize iyi gelen, şansımızın tuttuğu Ankaragücü karşısında galibiyet hasretine son vereceğimize ben inanıyorum.
