Peygamberimizin (sav) Son Namazı ve Vasiyeti

İslamiyet’i genel kültür kitaplarından anlamak son derece zordur. 

Onu ana kaynaklarına inerek anlamak ve özümsemek lazımdır. Bunun için değerli okuyucularıma siyer yani asr-ı saadeti çok iyi okumalarını tavsiye ederim.

Asya ve Anadolu Türk illerinde bundan yaklaşık 900 yıl önce uzun gecelerin vazgeçilmez okuma sahnelerinden birisini takdim ediyorum bugün sizlere değerli okuyucularım.

Başlıkta gördüğünüz gibi, yüce peygamberimizin hayatının son saatlerini, son sabah namazına getirilişini ve namazdan sonra vasiyetini ihtiva eden bu siyer sahnesi okunduğunda mecliste bulunanlar hüngür hüngür ağlaşırlar ve anlatıcı da ağlayarak zaman zaman okumaya ara verilerdi.

Bu, bin yıl önce Atalarımızın ortak lehçesi olan Çağatayca ile yazılan siyere ait kitabı Nogaylar, Tatarlar ve Özbekler yüzde 100, Kırgızlar, Kazaklar, Türkmenler ve Kıpçaklar yüzde doksan beş, Azeriler ve Anadolu Türkleri yüzde doksan anlarlar.

Bu bakımdan hiçbir değişiklik yapmadan metni arz ediyorum.

“Son nazil olan ayet bu idi tanrı azze ve celle eydür itteku yevmen türceune fihi ilallahi (Allaha döneceğiniz günden sakının, hazırlanın, korkun) bu ayet geldikten sonra resul aleyhisselam yedi gün diri oldı altı gün sekül yattı yedinci gün azine günidi mescide varmağa takati kalmadı Bilal-i Habeşi radıyallahü anh pak virdi ve sala kıldı cümle halaik mescide dirildi bakarlardı.

Kim resul gele deyü, geç oldı peygamber gelmedi kaçan gelmese Bilal peygamber hücresi kapusına vardı es-salat, es-salat! ya Rasülallah didi, âlem fahri Muhammed Mustafa Bilal ünin işttise gözi yaş dola geldi yüzün Ayşe’den yana dutdı ayttı ya Ayşe Bilal’e ayt gıl giru varsın Ebubekir-i sıddık imamlık eylesün.

Ben mescide varmağa takatim yokdur Ayşe radıyallahü anha eydür ya rasülellah benüm üstüme ol gün doğdı mı kim mescide varmağa senün takatin olmaya, ol gün oldı mı kim ashab sensüz namaz kılalar diyüp eli yüzüne vardı heya hey ağladı. Bilal bu nevhı işittise peygamber gelmeğinden nevmid suz olub ağlayub yaş akıdub mescide girdi.

Peygamber ahvalinden ashaba haber verdi ayttı resul yolk zaif olmuş mescide gelmeğe takati kalmamış Ebubekir imamlık kılub namaz kıldırsun didi kaçan Bilal bu sözi didise sahabeler zarılık birle ağlaşdılar, ayttılar ol gün oldı mı kim bahtumuz karanu ola ve ümmetler öksüz kala böyle diyüp anca ağlaşdılar.

Kim bularun ünü yattuğı yirde peygamberin kulağına girdi ayttı ya Ayşe ne gavgadur işbu Ayşe ayttı ya rasülallah ashabdur kim sizün mescide varmağa takati olmaduğın işidüp ağlaşırlar ayttı Ali birle Ömer’i oku gelsünler kaçan kim buları anda dise ikisi dahi geldiler âlem fahri ayttı ya Ali sen sağıma gir gil ve ya Ömer sen soluma gir gil bana yâri kılun ben mescide varayım.

 Ali Murtaza sağ koluna girdi ve Ömer soluna girib peygamberi mescide getirdiler mihrabına geçüp imamlık kıldı kaçan namazdan fariğ oldise mübarek ayağın minber üzere kodı çıkdı hotbe okudı, hutbe içinde yarenlerin esenledi, ayttı ya ashablar benüm yaşım yetti ve tenüm zaif oldı ve ecelüm yakın geldi bana kıyamet seferi düşdi.

Benüm bu cihana geldüğüm sizünçün idi ve ol cihana varduğum hem yine sizünçündür.  Bunda geldüm size şeriati bildirdüm ve din yolın gösterdüm ve emir nehi size beyan kıldum helali haramdan temyiz ettirdüm ve dahi hiç nesne kalmadı kim size bildürdüm ve dahi sizleri sevablu işlere kandırdum ve yazuklu işlerden yığdum.

İmdi ben ahirete varırman hak Teâlâ hazretinden size şefaat kılam amma siz benüm hadislerüm öğrenerek gönlünüzde dutun, anunçün kim benden sonra hadisler aydarlar  peygamber ayttı diyüp bana bühtan eylerler bular hevadarlardur ve bidat ehlidür.

 İmdi benden size hadisler rivayet kılsınlar anı tanrı kelamına arza kılun eğer Kur’an’a muvafık olursa kabul kılun eğer muvafık değülse red idün anunçün ben Kur’an hilafınca söz söylemedüm imdi zinhar benüm vasiyetüm saklan ve alunuz.

Altında gaları hoş dutun didi ve dahi ayttı yetimleri esirgen ve garibleri ağırlan anunçün kim ben gençlikde yetim idüm ululukda garib idüm, dahi ayttı zinhar namazunızı saklan vaktile kılun didi anunçün kim namaz dinin direğidür anunçün kim hak Teâlâ kıyamet gününde ilk suali kim kulundan sora, namaz ola didi.

 Âlem fahri bu sözi birle vasiyet tamam kıldı, ayruk minber üzere gelici kılmadı nitekim tanrı Teâlâ yüz bin yirmi dört peygamberi Muhammed Mustafa birle hatm kıldı Muhammed Mustafa dahi kendü vasiyetin namaz ısmarlamak birle hatm kıldı, andan minberden indi.”