Geçer!

Var aşkın ateşi, eyleme gönül,
Şemleyi, dökmeden geçme,
Düşüne olur mu, dikensiz bir gül,
Kadehsiz mey’ini,  içmeden geçme.

Başlıya kıvılcım,  belire lav’ı
İçinde ateşi,  o aşkın nar’ı ,
Rab ile belirir, bile her şar’ı
Ola aşk iksirin, içmeden geçme.

Ateşi o narı,  hilkat-tan ola,
Varışa erişe, sormaya nola,
Vara ki gönülde,  böyle bir yola,
İlahi yolunu, sormadan geçme.

Almaya olasın, birinden ahın,
Ruh cana yar değil,  eylemez vahın,
Ne ede kar olmaz, bedene gahrın, 
Kendine gelmeden, bu yoldan geçme.

Kul Remzi akıbet,  son yola inan.
Ecelin gelmişse, sana da bayram,
Sırat’tan geçerken Allah de uyan 
O yolun sunu da, Cennete geçer.