Hasret
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Gökyüzünde beliren, akşamın fecri,
Bataklıkta açacak, pembe gül gibi.
Bakan gözler hüzünle seyreder onu,
Sonsuzluğa uzanan o yollar gibi.
Beliriyor, yalnızlık, başlarken sızı,
Bir ormanın içinde, kaybolmuş gibi.
Bitmez olur gözlerden, damlayan yaşlar
Önümdeki bentleri, yıkan sel gibi,
Sanki kızgın bulutlar, bu hasret niye?
Şimşeklerle dökülen, yağmurlar gibi,
Kul remzi sin sevgimi, söyle ki bunlar,
Yüreğini kavuran, volkanlar gibi...
