Yeter ki!
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Dünya malın hepsini bana verseler,
Ben istemem elde olan yeter ki.
Libasları ipek giy sen deseler,
Ben istemem çuha bana yeter ki.
Çeşit çeşit nimetlere boğsalar,
Dünya zevki ile ikram olsalar,
Kadehlerde badeleri sunsalar,
Ben istemem kuyu suyum yeter ki.
Yer yüzünün güzelleri gelseler,
İşve nazı hep önüme serseler
Mecazi, Aşk, ile kalbe girseler,
Ben istemem, Allah aşk’ım yeter ki .
Bülbül idim bahçedeki güle ben
Gel dese de asla ona dönemem.
Gayrı ola dünyalık pay istemem,
Kara toprak bu gönlüme yeter ki.
Kul Remziyim geldim aslım meydana,
Aşık idim hasret bitti sultana,
Dünyayı siz teklif etmen bir daha,
Bilin bana yaratanım yeter ki...
