Yine Doğal Afet Yine Sel

Bir kaç gündür sağanak yağışın hakim olduğu Antalya’da sel felaketi yaşandı. Evler sokaklar adeta göle döndü. Felaketlerin art arda yaşandığı ülkemizde doğal afet yine can aldı.  Son yaşadığımız deprem ve sel felaketinin ardından hiç bir doğal afetin can kaybına neden olmasına tahammülümüz kalmadı. Ülkece yeterince bu doğal afetler sebebiyle kayıp verdik. Özellikle deprem sonrası şunu hepimiz tecrübe ettik, bizi öldüren doğal afet değildi. Bizi öldüren sevdiklerimizi bizden alan; gözünü para hırsı bürümüş müteahhitlerdi, Allah’tan korkusu olmayan binalardaki malzemeden kaçıranlardı. 

Artık bizim ülkemizin, pek çok doğal afete açık bir ülke olduğu sadece kabul edilmekle kalmamalı, birileri bir şey yapmalı ve önlemler alınmalı. Daha kaç can bu önlemsizlikler sebebiyle canından olacak? Daha kaç ev annesiz babasız evlatsız kalacak? Bu felaketlerin getirileri sadece can ve mal kaybı da değil. İnsanların psikolojisi alt üst oluyor. Geride kalan insanlar ne yazık ki kalbi atan ölü bedenlere dönüyorlar. Ve bu tahribatı toparlamak belki deprem, sel felaketi sonrası tahribatı toplamaktan daha zor. İnsanların hayallerini öldürmek, umudunu öldürmek, elinde yaşamak için bir sebep bırakmamak, onu depresyona itmek vebal değil midir? Bence veballerin en büyüğü bu olsa gerek. Durum gösteriyor ki önlem alınmadıkça doğal afetler bu şekilde can almaya devam edecek. Geride kalan insanlarda sıranın ona ne zaman geleceğini düşünerek yaşayan ölüye dönecek. Önlem önlem önlem..