Faruk Gökbulut (Kul Kozâkî)

Sen Bana Baharsın 

Faruk Gökbulut (Kul Kozâkî)

Varsın dağları sis bürüsün
Bulutlar kararsın
Varsın hüzünler üstüme yürüsün
Çiçeklerim sararsın
Benim gönül bahçemde kelebekler uçuşur
Çünkü sen bana baharsın!..

Varsın hüzünler girsin sıraya
Dertler gönül yurduma kervan dizsin
Varsın ağyâr tuz bassın bendeki yaraya
Sen câna merhem, sen efsunlu gizsin
Yağmur yüklü bulutlar çökse de üstüme fark etmez
Çünkü sen bana baharsın

Gün oldu, dertlerimle baş edemedim, yenildim
Ve hep mağlup sayıldım 
Gün oldu, divâneye çıktı adım, Mecnûn denildim
Fakat ben, gün doğarken hep gözlerinle ayıldım
Kurumuş kör kuyular aşkının gözyaşları ile can bulur 
Çünkü sen bana baharsın

Sevdâ çölündeki yaralı bir ceylan misâli,
Ağır aksak yürüyorum
Kim görür, kim bilir bendeki melâli
Gölgemi peşim sıra sürüyorum
Sürgün edilsem de yerimden, şikâyet etmem kaderimden
Çünkü sen bana baharsın

Aşk erbabı eğer sevgilisine "Sen bana baharsın" diyorsa; ne hüznün ne kederin, ne gam ne de tasanın hükmü kalır. Belki kasvetli bulutlar göğün göğsüne karabasan gibi çöker; lâkin yâri bahar olanın sevdâsının kudreti yaman bir el olur tüm hüzünleri söker. 

Ey sevdâ ehli! Ey aşk erbabı! Bize de öğret yâri bahar bilmenin hikmetini. Biz de yaşayalım yeryüzü Cennet'ini....

02 Mayıs 2024
Saat: 17.48
Mersin

Yazarın Diğer Yazıları