Muhabbetin Balı!!!

“Ballar balını buldum, kovanım yağma olsun” demiş Yunus Emre. Onun bu sözleri, bir gönül zenginliğinin, bir ruh doygunluğunun ifadesidir. Çünkü insanın aradığı tat, bazen bir damla balda değil, bir kelimede, bir bakışta, bir dost sohbetinde saklıdır. Muhabbet dediğimiz o derin bağ, sadece kelimelerle sınırlı bir alışveriş değil, ruhların birbirine dokunduğu bir yolculuktur.

Bir dost meclisinde, kahkahalarla karışık bir sessizlikte, insanın içini ısıtan bir kelimeye denk gelmek, belki de tüm günün yorgunluğunu silip atar. Muhabbet, iki insan arasında köprü kurar; eşler arasında kurulan bir muhabbet, evin duvarlarını sıcacık bir yuvaya çevirir. Evlatla anne-baba arasındaki muhabbet ise yılların yükünü hafifletir, nesiller arasındaki farkları kapatır. Bir çocuğun gözlerinden süzülen saf merak, bir annenin o meraka verdiği şefkatli cevapla buluştuğunda, işte orada gerçek bir muhabbet doğar.

Muhabbet, bir nevi duygusal zindeliktir aslında. Günlük hayatın koşturmacasında, omuzlarımızda biriken görünmez yükleri hafifleten gizli bir güç. İçten gelen bir selam, yürekten dökülen bir “Nasılsın?” sorusu, insanın ruhuna dokunan bir ilgi, kişinin iç dünyasında yeni pencereler açar. O pencerelerden süzülen ışık, kimi zaman bir dostun sesiyle, kimi zaman bir evladın gülümsemesiyle hayat bulur.

Hayatın karmaşasında, çoğu zaman bu basit ama derin bağları unuturuz. Bir fincan çayın etrafında dönen samimi bir sohbet, bir omuz başında dinlenen dost kelimeleri, belki de aradığımız huzurun ta kendisidir. Muhabbet, kişiye sadece enerji ve yön değil, aynı zamanda konforun en sade hâlini sunar. Çünkü insan, sevildiğini ve değer verildiğini hissettiği an, en büyük rahatlığa kavuşur.

Yunus Emre’nin sözlerinde saklı olan o derinlik, aslında bize şunu fısıldar: Dünya malı, kovan dolusu bal, sonunda tükenir. Ama gönül muhabbetiyle doldu mu, o tat bir ömür boyu yürekte kalır. Bir dostun yüreğine dokunan söz, bir annenin evladına söylediği içten bir cümle ya da bir eşin diğerine duyduğu sevgi, insanın ruhunu besleyen en kıymetli hazinedir.

Muhabbet, kelimelerin ötesinde bir anlayış, bir hissediş biçimidir. Ve belki de insanın en çok ihtiyaç duyduğu şey, tam da budur: Anlaşılmak, sevilmek ve bu sevgiyi muhabbetle çoğaltmak. Çünkü bazen bir çift güzel söz, bir damla baldan daha tatlıdır.