Seçimler Geliyor!
Ayla KAYMAZ
Kızımın öğretmeni ve arkadaşları okulda doğum gününü kutlayacaklar, bir kaç balon, süs püs almak için toptancılar adı verilen, isminden de anlayacağınız üzere toptan her türlü satışın yapıldığı bir bölgeye gittim bir dükkana girdim. Alışverişimizi ettikten sonra düzgün giyimli bir beyefendi gelip;
“Birazdan sizi başkanımız ziyaret edecek.” dedi. Malum seçimler yaklaşıyor. Ve ardından bir anda içeri pek çok beyefendi girdi. Haliyle çıkamadık ve kulak misafiri oldum esnaf ile başkan adayının arasında geçen muhabbete.
Totalde 1 dakika bile sürmedi. Ne zamandır işletiyorsunuz, nasıl gidiyor ve var mı bir sıkıntıdan ibaretti tüm sohbet! Çıktıktan sonra esnaf beyefendi;
“Aman sanki derdimizi söylesek çare mi bulacak, daha şuraya varmadan unutacak.” dedi. Haklı mı? Haklı! Hani seçim politikasıdır, stratejidir ya da adettir ben bilemem. Ama toplamda 1 dakika ancak süren yapay bir ziyarettense gerçekten, samimiyetle alsa esnaf kardeşini karşısına, yanında özel kalemi not etse; dükkanın ismini, derdini. Sonra bir geri dönüş sağlasa! Ya da bu ziyaretler niye illa seçim öncesi. Hani zihni melekleri gelişen bebeğimin televizyonu açarsan yemek yerim pazarlığı kadar basite indirgenmiş, içi kof bir denklem. Hani Hz. Ömer tebdil-i kıyafet gezmez miydi? Çoğu gece. Öylesi pek çok gündüz… Ama sistem buna müsait değil diyeceğiz. E neyin içindeyiz? Bildiğin bir danışıklı dövüş! Ne kapıya gelen gerçekten senin derdinle dertli, ne de sen ondan medet umar haldesin.
Ne acı! Ama kim beni 1 dakika ayak üstü ziyaret etti diye bir kişiye oy verir ya da fikrini değiştirir ki? Daha mı akılcıl olmalı yoksa daha mı samimi? Yorum sizin.
Selametle
