Naçar Yüreğim
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Bilmiyorum neden ki, yaprak kuruyor.
Her demde kan akar, olmuş yüreğim...
Bu canım var ola, hüzün doluyor
Durmadan kan akar, naçar yüreğim...
Damlalar kuruyor, akmaz gözyaşım.
Zehir’e bürünmüş, şu tatlı aşım.
Sevdası puslu, ağrıyor başım.
Durmadan kanıyor, Naçar Yüreğim...
İçimde virane, artık meralar.
Akıllar divane, mantıksa ağlar.
Hayatsa bilmece, sırdır sayfalar.
Durmadan kanıyor, Naçar yüreğim...
Yeşermez görünür, toprakta çimler.
Acılar çoğalır can havlim inler.
Hasrete kapılır, ağalar, beyler.
Durmadan kanıyor, naçar yüreğim...
Ruhumsa bedeni, ola terk eder.
Ram olan gönülse, olur Derbeder.
Rahmandan yazılmış, akibet ezel.
Durmadan kanıyor, Naçar yüreğim...
Anılar umutsuz, kalmıştır gayrı .
Beni ben eylemez, yok cana hayrı.
Nevbahar kaybolur, mevsimler ayrı.
Durmadan kanıyor, Naçar yüreğim...
Kul Remzi söz eder, ömürse biter.
Sormayın yaşımı, seksen beş eyler.
Makberim hazırdır, gel artık gel der.
Hicretim başladı, naçar Yüreğim...
