Dostlar Beni Hatırlasın
Ramazan Sayar
Aşık Veysel Sivas'ın Şarkışla ilçesinde dünyaya gelmiştir. Türkiye'nin en iyi ozanları arasında yer alır.
Küçük yaşta çiçek hastalığı geçirmiştir. Hastalığının ilerlediği bir gün yolda giderken birden gözleri kararmış ve yığılmıştır.
Yere düşerken en son kolundaki yarayı gördüğü için aklında kalan son renk kırmızıdır.
Annesinin anlattığına göre de yeşil rengi dokunarak hissetmektedir.
Hayatının sonlarına doğru teknolojinin ilerlemesi ile birlikte doktorlar gözlerinin açılabileceğini söylemişlerdir.
Fakat Aşık Veysel tekrar görmeyi istememiştir. Çünkü gönül gözü ile görebildiklerinin gerçekten daha iyi olduğunu düşünmektedir.
Bıraktığı eserler daha çok hayata ders verme üzerine olduğu için kendisi öldükten sonra da eserlerinin yıllar boyu dinlenip okunmasını istemiştir.
Bunu Da "Ben giderim adım kalır. dostlar beni hatırlasın." diyerek dile getirmiştir.
Şimdi Aşık Veysel' in gönül dünyasından, sazından, sesinden, dilinden neler terennüm etmiş birlikte dinleyelim...
Dostlar Beni Hatırlasın
Ben giderim adım kalır.
Dostlar beni hatırlasın.
Düğün olur bayram olur.
Dostlar beni hatırlasın.
Can kafeste durmaz uçar.
Dünya bir han konan göçer.
Ay dolanır yıllar geçer.
Dostlar beni hatırlasın.
Can cesetten ayrılacak.
Tütmez baca yanmaz ocak.
Selam olsun kucak kucak.
Dostlar beni hatırlasın.
Ne gelsemdi ne giderdim.
Günden güne arttı derdim.
Garip kalır yerim yurdum.
Dostlar beni hatırlasın.
Açar solar türlü çiçek.
Kimler gülmüş kim gülecek.
Murat yalan ölüm gerçek.
Dostlar beni hatırlasın.
Gün ikindi akşam olur.
Gör ki başa neler gelir.
Veysel gider adı kalır.
Dostlar beni hatırlasın.
