Anlat Mennan Kalesi!
Mükremin Kızılca
Bilirim, o taşları çileden ördüğünü
Anlat şimdi ey Mennan, baştan, tüm gördüğünü!
İki bin mi? Beş bin mi? Kaç yıldır ayaktasın?
Uzaydan bakılınca, en belirgin noktasın.
Olmadı sakinlerin hiç kimsenin kölesi
Son konuğunu anlat! Bize Mennan Kalesi!
Tarih boyu olmuşsun, insanlık cenderesi
Her şeyin şahididir, altta Erik Deresi.
Hiç durmaz, bir yel eser tepende efil efil
Bir gün seni de buldu, en yükseklerde, sefil.
Kesindir ki kasırga hep eser tepelerde
Kendi sefa mı sürdü? O, seni tepeler de?
Gülnar ile Ermenek doğanın tentenesi
Senin adın Mennan’dır, bu baş eğmek de nesi?
Tarihte nice insanların limanıydın sen
Zalimlerden kaçanların amanıydın sen.
İzin ver konuşsun kuru ardıç damındaki
Görelim saklı haberleri endamındaki.
Adeta minyatür bir şehir gizli sayında
Sarnıçları doluydu, baktım, Temmuz ayında.
Şimdi keçiler hayretle seyreder gelenleri
Tutmuşlar civarda tepeleri, belenleri.
Binlerce yıl boyu sakladın nice erleri
Kayalarında durur gemi halat yerleri.
