Cezayir Ağıtı
Ramazan Sayar
Barbaros Hayrettin Paşa tarafından alınarak Kanuni Sultan Süleyman zamanında Osmanlı hakimiyetine giren Cezayir daha sonra Fransızlar tarafından işgal edilir.
Bu işgal sırasında Fransızlarla savaşan Türk askerlerinden pek çok şehit verilir.
Bunlar arasında eski adı Dinar köyü olan Yaylabağı'ndan gençler de vardır.
Şehitlerin nişanlılarına, ana babalarına kara haber ulaştığında bütün köylü yasa bürünür.
Bu olayın onlar üzerinde ki etkileri uzun zaman devam eder.
Bu savaşlar sırasında şehit olan Mehmet adlı bir yiğidin nişanlısı kara haberi alınca aklını kaçırmış.
Her gün köyün yüksek ağaçlı tepesine çıkar, yanık sesi ile içli bir şekilde bu ağıtı söylermiş.
O da nişanlısının şehit düşmesine dayanamıyarak olaydan kısa süre sonra ölmüş.
Köylülerin göz yaşlarıyla öbür dünyaya yolcu edilmiş.
Cezayir ağıtı o günden bu günümüze kadar anonim olarak dilde dile, gönülden gönüle söylenir gelir.
Cezayir Türküsü
Cezayir'in harmanları savrulur.
Savrulur da dört bir yana devrilir.
Cezayir anam, canım Cezayir.
Sokakları mermer taşlı,
Güzelleri hilal kaşlı. Cezayir.
Cezayir'in gemileri yağlanır.
Yağlanır da dört bir yana sallanır.
Cezayir anam, canım Cezayir.
Sokakları mermer taşlı,
Güzelleri hilal kaşlı Cezayir.
Gemiler çürük tahta dayanmaz.
Yiğitlere gaflet bastı uyanmaz.
Cezayir anam, canım Cezayir.
Sokakları mermer Taşlı,
Güzelleri hilal kaşlı Cezayir.
Cezayir'i bir İkindi bastılar.
Camilere çifte çanlar astılar.
Koç yiğitleri kurban diye kestiler.
Sokakları mermer taşlı,
güzelleri hilal kaşlı Cezayir.
Cezayir'in haber gelmez yolundan.
İnzibatlar yutmuş yarin kolundan.
Cezayir anam, canım Cezayir.
Sokakları mermer taşlı,
güzelleri hilal kaşlı Cezayir.
