Kurusa Fidanın
Ramazan Sayar
Yedi köyün güzeli misali, çevrenin kasabanın en güzel kızı Aslı.
Bütün gençlerin gönlünden geçen Aslı.
Kendisi de güzelliğinin farkında. Bundan dolayı gençlerin hiç birine yüz vermeyen Aslı.
Hangi genç bir söz etse..."Senin gönlün bana dar gelir." diyen Aslı.
Kendi gönlünün küçük bir kadreyi değil büyük bir deryayı hak ettiğini düşünen Aslı.
Gençler zamanları gelince evleniyorlardı. Ancak Kerem ile Yusuf'un hiç vazgeçemedikleri Aslı.
Bir defasında Kerem..."Aslı sen güzelsin. Güzel olduğunun farkındasın. Sen kendine devamlı güzelliğini seyredeceğin bir ayna arıyorsun. Ama bil ki bu gençlik, bu güzellik geçer. Bir gün gelir aynalara düşman olursun. Ben sana bir "Gökyüzü" getiriyorum..." dese de hiç oralı olmayan Aslı.
Aradan yıllar geçer. Aslı'nın yüzünde bir sivilce çıkar. Daha sonra istenmeyen bir yaraya dönüşür. Kimselerin yüzüne bakamayacak hale gelir. Hele aynalara artık hiç bakamaz olur Aslı.
"Güzelliğine güvenme bir sivilce yeter. Zenginliğine güvenme bir kıvılcım yeter." sözü gibi Aslı'nın güzelliği de kaybolur gider.
Bu durumu gören Yusuf'da Aslı'dan vazgeçer.
Kerem ise annesi ile Aslı'nın evine gider. Aslı ve annesi ile konuşur. Aslı'ya ilk defa ki konuşmalarını hatırlatır...
"Ben sana ayna arıyorsun ama bir gün olur bu güzelliğin gider. Ben sana "Gökyüzü" nü getiriyorum." demiştim. Evet hala o sözümdeyim. Ben sana bir "Gökyüzü" getirdim." der.
Aslı ile kerem birbirlerine derinden derine bakarlar, bakarlar. Gözyaşları içinde biri birlerine sarılırlar ve Kerem'in dudaklarından Neşet ERTAŞ vari şu dörtlükler dökülür.
Kurusa fidanın güllerin solsa.
Gönlümde solmayan gülümsün benim.
Yaprakların gazel olsa dökülse.
Yine taze fidan dalımsın benim.
Ağarsa saçların belin bükülse.
Birer birer hep dişlerin dökülse.
Kurusa vücudun kanın çekilse.
Yine şu gönlümün yarisin benim.
Bülbülün gül için zarı misali.
Kerem'in Aslı'nın narı misali.
İnle garip gönlüm arı misali.
Tadına doyulmaz balımsın benim.
Hikaye: Ramazan SAYAR
